Kiedy pomyślałam o cyklu tekstów o kotach w kulturze i sztuce, jednym z tematów stał się komiks. Dzisiejsze spotkanie poświęcę więc kotom w komiksie. 

Już kilka kociaków komiksowych pojawiło się przy okazji googlowych bazgrolątek, jednak temat ten jest na tyle bogaty, że warto go zgłębić. Kot w komiksie występuje bardzo często. Dla przykładu większość szanujących się bohaterów japońskich mang ma kota lub kota na punkcie kota. Jeżeli nie są to dziewczęta z kocią fiksacją (dziewczyny koty z prawdziwymi kocimi uszami i ogonami; dziewczyny koty z prawdziwymi kocimi uszami; dziewczyny koty - tak zwane kocie córy; dziewczyny przemieniające się w koty; dziewczyny regularnie widywane w kocich kostiumach) to zawsze mogą to być jeszcze chłopcy-koty [http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_catgirls]. 

Kultura wschodnia kocim motywem jest nafaszerowana jak kocia zabawka kocimiętką. Wiele japońskich kocich postaci pojawia się w animacjach, więc przy tej okazji do nich powrócimy, dając szansę kotom kreskowym. Ba! Istnieje nawet portal o nazwie "MangaCat" oferujący mangi wszelkiej maści (nie tylko te o kotach lub z kotami).  Ciekawostką może być także manga Ito Junji'ego "Cat Diary: Yon & Mu" (2008), która jest horrorem oraz manga Ito Yukari'ego pod tytułem "Czarny kot" na podstawie noweli A.E. Poe. Właściwie to planując tekst nie spodziewałam się aż takiego bogactwa informacji. Wiedziałam, że najwięcej o różnych motywach w komiksie powinni kojarzyć ludzie związani z Łódzkim Centrum Komiksu. Nie zawiodłam się. Padło kilka tytułów i imion postaci, których nie znałam. Np. komiks "Mouse" (1991) Art'a Spiegelman'a, w którym koty należą do rasy panów... a cała opowieść odnosi się do czasów II Wojny Światowej (odniesieniem do tego komiksu posłużą się twórcy serii "Blacksad" prezentując Adolfa Hitlera właśnie w kociej postaci). Jednakże to znowu internet przysłużył się najmocniej... i gdyby nie fakt, że pretenduję do miana kociej wariatki zapewne odpuściłabym sobie dalsze poszukiwania. 

Jak już wspomniałam koty animė pojawią się w przyszłości. Nie zmniejsza to znacząco ilości kocich postaci, dlatego prezentację podzieliłam na dwie części. Najpierw pojawią się "zwyczajne" koty, a w kolejnym odcinku super-koty. Oczywiście jest ciężko zdecydować, jaki kot jest zwyczajny, a jaki jest super - dlatego dla jasności dalszego wywodu napiszę swoją definicję: super-kot to zazwyczaj humanoid lub felinoid o nadprzyrodzonych zdolnościach, który walczy ze złem w obronie słabszych i mniej świadomych zagrożenia istot. Przy czym nie jest nadprzyrodzoną zdolnością np. jedzenie lazanii, nawet w bardzo dużych ilościach. Mając więc już jako taką jasność o kim dziś możecie spodziewać się opowieści, przystępuję do prezentacji... poniekąd alfabetycznej (dlaczego poniekąd okaże się w czasie lektury).  

A.

Al E., kot Veroniki Lodge z komiksu "Archie" stworzonego przez Bona Montanę w 1941 roku, przeniesiony na ekran telewizyjny w roku 1968. Utrzymywał się na antenie do 1978 roku i konkurował z... Sabriną, nastoletnią czarownicą - która jak wiadomo też miała kota.

Atilla, kot z komiksu "Mother Goose & Grimm" Mike'a Petersa publikowanego w prasie od 1984 roku, a od roku 1991 także w wersji animacji dla stacji CBS. Kot jest bohaterem komiksu obok żółtego psa o imieniu Grimm oraz lekko ociężałego umysłowo psa Ralph'a. W treści można liczyć także na pojawianie się innych kocich osobowości.  

Azraël, czyli polski Klakier, kot Gargamela z belgijskiego komiksu "Smerfy" opublikowanego w 1958 roku. Pojawił się także jako serial telewizyjny (1981) i film (2011)... więc do niego powrócimy i może wtedy pozwolimy Klakierowi zjeść Smerfy. 

B.

Bill the Cat, znany także jako Bill D. Cat. Pojawił się w 1982 roku w komiksie Berkeleya Breathed'a "Bloomy County" z 1980 oraz książeczkach dla dzieci i serialu telewizyjnym. Początkowo stworzony jako postać, której nikt nie będzie lubił i nie będzie chciał kupić, mocna parodia Garfielda - okazał się być kotem chętnie czytanym i oglądanym. Nie jest on mówcą. Jego najczęstszą wypowiedź stanowi "Ack! Phht!" - biorące się z jego częstego dławienia się kłaczkiem. Jest to postać niezwykła o bardzo bogatej historii. Po pierwsze inspiracją dla niej byli - bezdomny nazywany dokładnie tym samym imieniem oraz ekomonista Bill Moore. Bill był w swojej przeszłości gwiazdą rocka, kandydował w wyborach prezydenckich, miewa romanse z osobistościami światka politycznego i show-bizu. Z jednej strony uważany za zdrajcę przesyłającego tajne informacje do Rosji, z drugiej obarczany przez Rosję odpowiedzialnością za wybuch reaktora w Czarnobylu.  Nazywany także Donaldem Trumpem w czasach kiedy mial przeszczepiony mózg Trumpa. Wielokrotnie umierał i był klonowany, przywracany do życia. W serii pojawiają się również inne koty, np. Wuggums.

Binky the Space Cat, czyli kot z kosmosu autorstwa Ashley Spires. Pojawił się w 2009 roku jako cykl komiksowych książeczek dla dzieci. W odróżnieniu od zwyczajnych kotów domowych Binky ma swoją sekretną misję. Jak do tej pory nie opuszczał swojego statku matki (domu) i nie eksplorował kosmosu (nie był na zewnątrz), ma jednak w planie misję zwiadowczą nieznanej przestrzeni (ogródek) i walkę z obcymi (w tym przypadku o robaki chodzi). Czyli taki kot z wyobraźnią, no i może odrobinę... inny, żeby nie powiedzieć schizofreniczny. Uważa, że dla powodzenia misji potrzebuje przejść odpowiedni trening, a budując swój statek kosmiczny musi chronić plany, bo wróg nigdy nie śpi! W wyobraźni Binkiego pojawia się myśl, że skoro jego ludzie każdego dnia wychodzą w przestrzeń kosmiczną, z pewnością potrzebny jest im odpowiednio wyszkolony, certifikowany kot do ochrony.  

Bobo, kot Doris. W cyklu komiksów Buda Grace'go o Ernim ("Piranha Club") pojawia się dama serca Doris, która jest właścicielką rudego, zazdrosnego i lekko wrednego kocura o imieniu Bobo. Niestety kot nie jest tutaj bohaterem głównym. A szkoda. 

Bucky Katt, bardzo cyniczny i samolubny kot syjamski należący do Rob'a z komiksu "Get Fuzzy" Darbiego Conleya - publikowany w prasie od 1999 roku. Już sam jego wygląd sugeruje, że miłym koteczkiem to on nie jest - stale położone po sobie uszy, agresywne usposobienie i przekonanie o swojej lepszości i wyższości skutecznie dają się we znaki zarówno opiekunowi kota (Rob Wilco) jak i współlokatorowi, psu (Satchel Pooch), który w swojej łatwowierności i braku inteligencji nie jest świadomy bycia celem kąśliwych uwag kota. Bucky jest zawsze w opozycji do psa i swojego opiekuna. Można więc spodziewać się po nim najgorszych zachowań i przekonań. Ma też swoje obsesje (np. zjeść małpę i doczekać się filmu na swój temat). W serii pojawiają się też inne kotowce np. Chubby Huggs - jest to korpulentny i nieskończenie radosny kot, który uważa, że sposobem na rozwiązanie wszelkich problemów jest przytulanie. Chubby kiedy już zastygnie w swojej przytuleniowej pozycji, pozostaje w niej nieruchomo przez 10 minut.

C.

Cat versus human - czyli komiczne paski tworzone przez Yasminę Surovec. Kompendium wiedzy na temat kotów i ich właścicieli (o ile można być dla kota kimś więcej niż obsługą). Prace Yasminy cieszą się dużą popularnością i szybko stały się kultowymi z racji uniwersalnych prawd i szczerego podejścia autorki. [http://catversushuman.com/]

Cat in the Hat, czyli Kot Prot lub Kot w kapeluszu. Także już wspominany przy pierwszym naszym spotkaniu, bohater książeczek amerykańskiego twórcy Dr'a Seuss'a. Wydany w 1957 roku w formie komiksowej książki, Kot w prążkowanym kapeluszu doczekał się zarówno serialu animowanego (2010), jak i wersji filmowej (2003). Powiadają, że ma 180 cm wzrostu, nosi kapelusz w biało-czerwone pasy, gada jak najęty i jest wielbicielem dzikich zabaw. Więcej opowiem o nim przy innej okazji.

Catbert. Pamiętacie wspominanego przy okazji gryzmołków googlowych Dilberta? Catbert jest jednym z bohaterów tego komiksu Scott'a Adamsa. Catbert jest do szpiku kości złym dyrektorem działu kadr. Pierwszy raz pojawił się w 1992 roku i nie był jeszcze nazwanym, ani zatrudnionym członkiem korporacji. W 1995 roku Dogbert zatrudnił go na wspomnianym stanowisku i od tego czasu jest on udręką wszystkich bohaterów. Komiks ma także swoją wersję serialową.

Chewie - kot superbohaterki Kapitan Marvel, zwanej także Panią Marvel, wcześniej znaną jako Carol Danvers. Podczas jednej z akcji napastnik rzucił w nią kotem, którego ona postanowiła przygarnąć. Jak widać wojownicze kobiety lubią koty... 

Chi z komiksu "Chi's Sweet Home" autorstwa Kanaty Konami. Od roku 2004 ukazało się już 8 tomów tego komiksu. To biało-szara słodka koteczka w czarne prążki, która przez przypadek zagubiła się i została przygarnięta przez rodzinę Yamada. Jest to bardzo realistycznie przedstawiona historia kotki i jej domu. Doczekała się także dwóch serii anime (2008).

Chicken, czyli kurczak. Kot Hothead's z alternatywnego komiksu "Hothead Paisan: Homicidal Lesbian Terrorist" autorstwa Diany DiMassy. Ukazał się w 1991 roku i trwał przez około 21 zeszytów. Kot w tej brutalnej serii opowieści o nadużywającej kofeiny, psychotycznej lesbijce z fetyszem zbrojeniowym, gotowej do siania zagłady i mszczącej się na oprawcach... pełni rolę znacząco drugoplanową. 

D. 

Desdemona to kot występujący w komiksach Bud'a Fishera i Ala Smitha, początkowo w "Mutt and Jeff" (od 1907 roku) później w serii "Cicero's Cat" (1933). Koci pantomimiczny komiks stał się stałym gościem gazecianych kącików niedzielnych radując wszystkich kocimi przygodami. Znana jest także mądrzejsza wersja kota syna Angustusa Mutt'a Esmerelda. 

Dr. Video, zwany również Roscoe - kot z komiksu "Kelly & Duke" Jacka Moore'a, wydawanego w latach 1972-1980. Jest on postacią drugoplanową. Ustępuje miejsca psu Kelliego, Duke'owi o południowym akcencie. 

E.

Emily the Strange jest postacią stworzoną przez Roba Regera i jego firmę Cosmic Debris. Emily pojawiła się w 1991 roku jako projekt dla firmy deskorolkowej. Ta czarnowłosa drobna i blada trzynastolatka jest opiekunką czterech czarnych kotów - Mystery, Milesa, Sabbatha i Nee-Chee. Kociaki są wyjątkowo tajemnicze i mają równie mroczne usposobienie co ich pani. Mystery jako szefowa paczki trzyma się najbliżej Emily. Urodziła się 13. maja, nikt nie zna jej wieku. Ma najmroczniejszy "miauk", uwielbia drzemki z których najchętniej by się nie budziła. Jej znaki rozpoznawcze to oko w kształcie gwiazdy i gwiazda na kołnierzyku. Miles urodził się 13. kwietnia podczas burzy. Jest najszybszym kotem w mieście, który wie jak zrealizować każdy plan. Ponieważ zamiast jednego oka ma krzyżyk, taki sam znak pozostawia zawsze w miejscach stoczonych bitew. Sabbath w walce wyszczerbił sobie ucho, zwykł trzymać się z tyłu - szuka tam kłopotów. Jest najmłodszym z kotów, a urodził się 3. grudnia. Nee-Chee urodzony 25. sierpnia jest myślicielem i doskonałym włamywaczem ponieważ ma sześciopalczaste łapy. Jako jedyny ma koniuszek ogona poktyry białymi paskami. Mimo iż Emily uważana jest za kopię   Rosamondy z książeczki "Nate the Great and the Lost" (1978) Marca Simona i Marjorie Weinman Sharmat, która także posiadała koty (tym razem 5 sztuk: Super Duper Hex, Super Hex, Big Hex, Plain Hex, Little Hex)... ja bezwzględnie pozostaję fanką Emily. [http://www.emilystrange.com/] 

F. 

Faron, kot Friedy z "Fistaszków" Charles'a Schulz'a, nazwany na cześć piosenkarza Farona Younga. W "Fistaszkach" występuje jeszcze jeden kot World War II - najgorszy wróg Snoopiego, nazywany także "Kotem z Sąsiedztwa". W komiksie nie pojawia się, widoczne są jedynie efekty jego niszczycielkich działań. Dopiero w wersji animowanej widoczne są jego łapki. 

Fleshy - kot z komiksu "Robotman" Juma Meddicka z 1985 roku. Jest bezwłosym, chudym kotem domowym przypominającym postać Różowej Pantery. Charakteryzuje go całkowita odmienność od kociego gatunku - nie potrafi niczego złapać, jest gapowaty i strachliwy. W obecności ludzi nie przejawia żadnego zainteresowania, jednakże gdy ludzi nie ma okazuje się być niezwykle inteligentnym stworzeniem. Ma także syna, którego porwali (po czym zwrócili) obcy, dokładnie ci sami, którzy porwali Robotmana. 

Fritz the Cat, czyli Kot Fryc. Autorem przygód tego komiksowego kota jest Robert Crumb. Publikowano je w latach 1965-72. Fritz jest mieszkańcem supermiasta antropomorficznych zwierząt. Jest artystą, który często poszukuje dzikich przygód... czasami także seksualnych. Jest też pierwszą amerykańską animowaną gwiazdą filmów porno. Protagonistą Fritza był Fred - kot domowy.

Fuku Fuku z komiksu Kanaty Konamiego "Sweet Fuku Fuku" z 1986 roku. Jest to opowieść o kocie domowym, którego opiekunką jest starsza pani prowadząca sklep. Urocza historyjka pełna zabawnych obrazków. 

G.

Garfield. Tego pana przedstawiać za bardzo nie trzeba, bo akurat on potrafi zawalczyć o uwagę. Garfild ukazuje się od roku 1978 z czego jestem bardzo zadowolona, bo sprawia to, że jesteśmy równieśnikami (dlatego bez sprawdzania zawsze mogę powiedzieć od od kiedy jest obecny na świecie). Jim Davis stworzył pomarańczowego opasłego kocura by... utrudnić życie wszystkim innym bohaterom swojej opowieści, w tym właścicielowi Jonowi Arbuckle i średnio rozgarniętemu psu o imieniu Odie. Garfield doczekał się i wersji filmowych (5 filmów w latach 2004-2009) i animowanych (systematycznie od 1982 do dziś). To najbardziej znany kocur owładnięty obsesją lazaniową. Nie pogardzi także makaronem w każdej innej postaci - prawdopodobnie jest to spowodowane miejscem narodzin Garfielda, urodził się on bowiem w kuchni włoskiej restauracji (ciekawe co SANEPID na to...). W komiksach pojawiają się także inne koty (np. Nermal - słodki szary koteczek będący karą za grzechy dla Garfielda, bowiem zawsze potrafi odgryźć się tłustemu rudzielcowi, czy Arlene, dziewczyna Garfielda - szczupła, elegancka kotka o różowym futerku, długim ogonie i wymownych czerwonych ustach. Jedyna taka na świecie. Kpi sobie z Garfielda w najlepsze, robi mu kawały... z jednej strony chciałaby aby związek z Garfieldem poszedł troszkę dalej, z drugiej niekoniecznie. Taka z niej niezdecydowana dama). Garfild posiada swoją stronę, na której każdego dnia Jim zamieszcza nowy odcinek komiksu, są tam również gry, filmiki i cała masa gadżetów. [http://www.garfield.com/]

Gruby Kot Freddiego - pojawił się w 1969 roku w niezależnej podziemnej gazecie, początkowo jako jeden z bohaterów "The Fabulous Furry Freak Brothers" doczekał się szybko własnego komiksu pod tytułem "Przygody Grubego kota Freddiego" (1970). Jest on mądrzejszy od Freddiego. Ma podobne upodobania w kwestii jedzenia, spania i seksu, co jego pan. Często w jego opowieściach pojawia się motyw defekacji... czasami bardzo skomplikowanej przez wybór miejsca (np. słuchawki od wieży stereo). Ma bardzo wybujałą wyobraźnię dzięki czemu w części opowieści odgrywa jakieś specjalne role (np. F. Frederick Skitty, tajny agent).

H.

Heathcliff narodził się w roku 1973 z ręki George'a Gately'a, a obecnie rysowany przez siostrzeńca Petera Gallaghera. Ten pomarańczowy kot w czarne prążki jest dość podobny do Garfielda. Imię swoje nosi dumnie po bohaterze "Wichrowych Wzgórz". W Polsce pojawiał się jako "Łebski Harry" (w animacjach). Heathcliff ma dziewczynę o imieniu Sonja, stał się jednak ofiarą miłości Szalonej Shirley. Ma także psego przyjaciela Chaunceya i psego wroga Spike'a. Animowane wersje opowieści ukazały się w latach osiemdziesiątych. Przygotowywana jest wersja filmowa. 

Hobbes nie jest kotem, jest tygrysem, na dodatek dla większości wypchanym. Pojawił się w komiksie "Calvin & Hobbes" autorstwa Billa Wattersona w 1985 roku. Calvin uważa swojego pluszaka za prawdziwego tygrysa. Bawi się z nim i przeżywa różne przygody. Hobbes nazwany na cześć filozofa Thomasa Hobbes'a jest głosem rozsądku Calvina. Jako tygrys jest mądrzejszy od swojego człowieka, częściej czyta, chociaż jest słaby z matematyki - jest dumny ze swojego gatunku i cieszy się, że nie jest człowiekiem. Mimo iż przestrzega Calvina przed konsekwencjami ryzykownych zabaw, jego rady są zawsze ignorowane. 

Hope, czyli Nadzieja, to kotka Min i Chestera z komiksu "The Gumps" autorstwa Sidneya Smitha od 1917 roku (aż do 1959). W latach 1920-21 doczekał się także wersji animowanej. Ta jednobarwna żółta kotka gra tutaj rolę drugoplanową, zabijając czas, prężąc się w słońcu, grając na nosie myszom i denerwując psa. 

Hot Dog to imię kota, który pojawia się od czasu do czasu w komiksie "Dennis, the Menace" (1951) Hanka Ketchama. Dennis zwany także Rozrabiaką przebywając w kącie, gdzie ma za zadanie przemyśleć swoje złe zachowanie ma zwykle towarzysza właśnie w postaci... kota o imieniu Hot Dog. Komiks doczekał się wielu wersji animowanych (pierwsza z 1981 roku), jak i filmowych (pierwsza już w 1959 roku).    

J.

Jack, Kapitan Jack z "The Adventures of Capitan Jack" (1986) autorstwa Mike'a Kazaleh'a. To kot o szarym owłosieniu, dość pewny siebie... żeby nie powiedzieć zarozumiały. Jest on kapitanem na statku kosmicznym Glass Onion. Przemierza on przestworza kosmosu ze swoją załogą w poszukiwaniu przygód i możliwości intergalaktycznego przewozu warzyw i owoców - tak, tak... szalone, wiem. 

Jacob, to kocur z niemieckojęzycznego komiksu Svena Hartmanna i Thomasa Haertnera. Pamiętam go jeszcze z lat dziewięćdziesiątych z niemieckich czasopism. Pojawiał się na przemian z Garfieldem. Jest to kocurek korpulętny, biały z czarnymi dodatkami w postaci pręgowanego ogonka, plamek na głowie oraz uszu. Jest bardzo radosnym i pogodnie usposobionym stworzeniem. Mimo śmierci jednego z autorów na stronie Jacoba pojawiją się raz na miesiąc kolejne obrazki. Warto się z nim zapoznać, bo jest najsłodszym i najprzyjaźniej nastawionym kociakiem jakiego w komiksie kiedykolwiek poznałam. [http://www.kater-jacob.de/]

John Blacksad, to główny bohater komiksu "Blacksad" autorstwa hiszpańskich twórców Juana Diaza Canalesa (tekst) i Juanjo Guarnido (ilustracje), pierwszy raz opublikowanego w 2000 roku przez francuskiego wydawcę. Jest to komiks w klimatach kina noir, osadzony w realiach rodem ze USA z lat pięćdziesiątych. Gdzie tu kot zapytacie? A... w zasadzie wszędzie, bowiem bohaterowie tej opowieści przybrali zwierzęcą postać - John Blacksad jest czarnym kotem. Jest on prywatnym detektywem, potrafi walczyć i w sposób cyniczny komentuje złych bohaterów swojej opowieści. Występuje także pod aliasem John H. Blackmore oraz paroma innymi fałszywymi tożsamościami (jak windykator, agent FBI i oficer celny). Ukazały się cztery albumy w języku polskim: "Pośród cieni" (2001), "W śnieżnej bieli" (2003), "Czerwona dusza" (2007) oraz "Piekło, spokój" (2010). Oczekiwane jest tłumaczenie piątego albumu "Amarillo", który ma przewdzianą premierę w tym roku. A ponieważ kotów w tym wydawnictwie jest całkiem pokaźna ilość - z pewnością będzie on ciekawostką wartą uwagi. 

K.

Katze - to kot autorstwa Marca-Olivera Schustera i Markusa Freise. To kolejny niemiecki koteczek, który w raz ze swoimi przyjaciółmi dzieli się z nami swoimi rozlicznymi przygodami. Ponieważ ma swoją stronę, na której publikowane są komiksy z nim związane, warto tam zaglądać. [http://www.katzecomic.de/]

Kittycat, kot rodziny przedstawianej na łamach komiksu "The Family Circus" (1960) Billa Keane'a. Rudy pręgowany kot pojawił się w opowieści w roku 1970, kiedy dzieci przyniosły bezdomniaka ze sobą do domu. Od tej pory pojawia się sytematycznie.  

Kot Korky z komiksu "The Dandy" (1937) autorstwa Jamesa Crightona, to czarno biały kocur, który przez lata zmieniał swój wygląd - zgodnie z oczekiwaniami krytyków. To komiczna postać, zachowująca się w bardzo ludzki sposób.  

Kot rabina to francuski komiks autorstwa Joann Sfar, ukazuje się od 2002 roku. Jest to komiks poruszający spraw związanych z religią i postawami ortodoksyjnymi i laickimi w świecie żydowskim. Akcja rozgrywa się na początku XX wieku w Algierii i Francji. Kot algierskiego rabina otrzymuje dar mowy po połknięciu gadającej papugi. Od tego momentu pragnie stać się wyznawcą judaizmu w związku z czym nawiązuje dialog ze swoim opiekunem. W Polsce ukazało się pięć albumów: "Bar micwa" (2004), "Malka lwi król" (2005), "Wygnanie" (2003), "Ziemski raj" (2005) oraz "Afrykańskie Jeruzalem" (2006).  Oczekiwana jest najnowsza część serii "Nie będziesz miał innych bogów przede mną".

Kot, który palił fajkę to stworzenie, które znalazłam w internecie rok temu. Ma on swojego bloga i tam ukazują się komiksowe paski. Autorką pesymistycznych opowieści zestresowanego kota jest Karolina Danek, która w mistrzowski sposób snuje koto-ludzką współczesną opowieść. [http://kotpalilfajke.blogspot.com/]

Krazy Kat jest bohaterem amerykańskiego komiksu pod tym samym tytułem, który ukazywał się w latach 1913-44. Autorem tej obrazkowej opowieści o kocie jest George Herriman. Treść opowiada o relacjach (miłosnych) pomiędzy trójką bohaterów - tytułowym kotem, myszą o imieniu Ignatz oraz psem - Offissa Bull Pupp. Mysz z psem dogadują się całkiem dobrze... Jednakże Ignatz w swojej obsesyjnej kocim nienawiści rzucając w Krazyego cegłami, sprawia że kot w swojej prostolinijnej i naiwnej naturze odbiera czyn ten jako... wyraz uwielbienia. Sam Krazy często śpiewa i tańczy wyrażając tym samym kocią wieczną radość. Krazy nie ma jednoznacznie określonej płci, a w oryginale angielskim dość śmiesznie mówi używając fonetycznej mieszanki angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego i jidisz. Postać z niego bardzo interesująca. 

Król-Kot, to komiks tworzony przez Johna Porcellino. To zwyczajny-niezwyczajny kot, którego codzienne życie możemy obserwować na łamach rysunkowych książeczek. Autor komiksu prowadzi także bloga, na którym dzieli się kolejnymi publikacjami i informuje o swoich działaniach. [http://johnporcellino.blogspot.com/] 

L. 

Ludwig, kot z  komiksu "Arlo & Janis" (1985) Jimmiego Johnsona. Pierwszy raz pojawił się w 1993 roku. Zachowuje się jak najzwyklejszy kot, poza sekwencjami fantastycznymi, kiedy to imputuje Arlo, że rola kota w komiksie powinna być bardziej antropomorficzna...

M. 

Mia, kotka z komiksu "Katze, Hase, Baer" (2006) autorstwa Thomasa Nehrkorna. Mia jest szefową w firmie "Mia Musch - Działalność Wszelkich Rodzajów", kocha swoją pracę i niedźwiedzia o imieniu Baldur, nienawidzi psów i tabloidów szczególnie gazety SCHREI (Krzyk), która jest ulubioną lekturą Zająca Hasimira. Więcej o tej trójce można przeczytać na stonie internetowej. [http://onlinecomics.wordpress.com/]

Michał to kot z serii komiksowej "What's Michael?" autorstwa Makoto Kobayashiego. Jest on (w sensie kot) postacią nazwaną na cześć Michaela Jacksona (jak twierdzi wielu fanów), ponieważ w jednym z rozdziałów tańczy w typowy dla ikony popu stylu. Ma on wiele ludzkich cech i często robi szalone rzeczy, jednak pozostaje zwyczajnym rudym kotem.  

Mietzecacher - jeszcze jeden niemiecki komiks "Die Mietzecacher" autorstwa Andreasa Riegela i Melanie Lipki. Ukazuje się od roku 2011. Powstał z miłości do kotów... i wiele z nich można spotkać w każdym odcinku przygód Maggy i Andiego. Nie jest to komiks o jednym kocie lecz o wielbicielach futer, na których drodze pojawiają się różne koty. [http://mietzecacher.de/] 

Miłozwierz - to komiks "przy okazji" działalności sklepiku zoologicznego. Autorką tegoż jest Magdalena Gałęzia, która w komiczny i ironiczny sposób opisuje kocio-ludzkie przypadki życia codziennego. Warto wejść w ten świat. [https://www.facebook.com/Milozwierz]

Moochie, czarny kot z komiksu "Mutts" (1994) Patricka McDonnella. Ciekawski kot wraz z psem sąsiadów o imieniu Earl doświadcza życia, widziany jest także w towarzystwie swoich człowieków i rybki nazywanej Sid. Przy czym należy wspomnieć, że Moochie ma wadę wymowy, więc często zamiast "s" wymawia "sz", no i uwielbia ludzkie jedzenie (z pewnością bardziej od kociego). Jego losy można śledzić na stronie komiksu, zapewniam, że pojawia się tam znacznie więcej kotów (w tym Nelly - Schnelly miłość Moochiego oraz jej siostra, gruby kot i wiele innych). [http://muttscomics.com/default.aspx] 

Myšpulín jest kocim bohaterem od naszych sąsiadów z Czech. Wydawany od 1969 roku, stworzony przez Jaroslava Němečka komiks "Czterolistna Koniczyna" przedstawia losy między innymi kota naukowca o imieniu Myšpulín. Czarno-białe kocisko wraz ze swoimi przyjaciółmi świnią (Bobík), psem (Fifinka) i królikiem (Pinď) prowadzą swój pełen przygód żywot w małej fikcyjnej miejscowości i... od lat bawią dzieci.

O.

Ollie, główny bohater komiksu "Ollie the Alley Cat" (1951) Harrego Hargreavesa to rudy kot o wielkich stopach. Komiks z jego udziałem to komiczne przygody z codziennego kociego życia.

Omaha - kocia tancerka z komiksu Reeda Wallera i Kate Worley pod tytułem "Omaha, the Cat Dancer" (1984). Jest to komiks przeznaczony dla dorosłych ze względu na erotyczne zabarwienie, posiada on swoje wznowienia i cieszy się ogromną popularnością. Nie ma silnych jak widać na kocie ruchy...

P.

Paul i Penny, bohaterowie komiksu "Stray Cats" (1997) autorstwa Lillian Mousli. Paul i Penny byli przyjaciółmi, rozdzieleni w dzieciństwie dzięki pomocy anioła znowu są razem. To opowieść o miłości i dorastaniu, a jej bohaterowie to felinoidzi. 

Peekaboo, kotka w komiksie "Rose is Rose" (1984) Pata Bradyego i Dona Wimmera. Dzięki tej nieustraszonej koteczce, która adoptowała sobie rodzinę Gumbosów każdego dnia, ludzie mogą uczyć się nowych rzeczy. Nie wiedzą jednak, że Peekaboo uważa swoich ludzi za najfajniejszych w mieście. Głowa rodziny, mąż Rose, Jimbo nie ma szans usiąść spokojnie by nie mieć po chwili koteczki na kolenach. Jest ona humorystycznym akcentem pokazującym relacje kotów z właścicielami. Żałuję oczywiście, że komiks jest bardziej o ludziach, a kot gra w nim drugie skrzypce... 

Pixel jest kotem z duetu komiksowego "PC and Pixel" autorstwa Taka Buiego. Poza faktem, że można znaleźć komiks w sieci wraz z jego codziennymi odcinkami... trudno dowiedzieć sie czegokolwiek więcej.

Pussy Gato, kot farmera z komiksu "Gordo" Gussa Arrioli. Podobnie jak poprzednik pozostaje bardzo tajemniczym kotem.

Pussycat Princess, to komiks publikowany w latach 1935-47 autorstwa Grace G. Drayton i  Edwarda Anthony'ego. Tytułowa Kocia Księżniczka włada Krainą Burasków. Był to jeden z pierwszych komiksów adresowanych do dzieci, pomimo iż istniały wcześniej obrazkowe historyjki dla dzieci, to zwykle zawierały one treści, które zrozumieć w pełni mogli jedynie dorośli. 

S. 

Salem Saberhagen, jest kotem towarzyszącym Sabrinie, nastoletniej czarownicy. To kot mówiący z brytyjskim akcentem i potrafiący prowadzić auto. Tak naprawdę jest jednym z członków rodziny, który za swoje złe zachowanie został ukarany i na mocy klątwy przemieniony w kota. Komiks "Sabrina the Teen Age Witch" (1971) tworzony przez Georgea Gladira i Dana DeCarlo wywodzi się z cyklu "Archie Comics", w którym to pierwszy raz pojawiła się i Sabrina i Salem (rok 1962). Tytuł ten doczekał się wersji animowanej (1999) i filmowej (1996).

Sebastian, kot Alexandry w komiksie "Josie and the Pussycats" (1963) Dana DeCarlo. Jest on kotem czarno-białym, uznawanym za reinkarnację Sebastiana Cabota, przodka rodziny Cabotów praktykującego czary. Komiks doczekał się wersji animowanej (1970) oraz filmowej (2001).

Sénéchal, czarno-biały kot z francusko-belgijskiego komiksu "Cubitus" (1968) tworzonego przez Luca Dupanloupa. Kot jest sąsiadem psa głównego bohatera serii. Początkowo naturalnie wrogi, staje się z czasem nieoczekiwanym przyjacielem Cubitusa. 

Simon's Cat, czyli Kot Simona. Zasadniczo Kot Simona był najpierw animacją i tak podbił świat, dopiero później powstały książeczki z przygodami wiecznie głodnego, niezdarnego białego kota, jednakże właśnie ze względu na nie pozycja ta wylądowała w tym zestawieniu. Do tej pory Simon Tofield wydał 5 książeczek (z czego niestety tylko jedna została wydana w języku polskim). W moim prywatnym rankingu Kot Simona zajmuje bardzo wysoką pozycję, a i stronę projektu odwiedzam dość często. [http://www.simonscat.com/]  

Solange jest syjamską kotką należącą do Eddy Burber z komiksu "9 Chickweed Lane" (1993) autorstwa Brooke McEldowney. Kotka pierwszy raz pojawiła się w 1999 roku i zagościła w komiksie na dobre jako kwintesencja kotowatości.

Spooky, to tytułowy bohater serii komiksów Billa Holmana z 1961 roku. Jest czarno-białym kotem Fenwicka Flooky'ego i jego wiernym towarzyszem. 

Superkatt, to postać autorstwa Dana Gordona, która pierwszy raz pojawiła się w 1944 roku na łamach "Giggle Comics". I tu powiecie, że miało nie być żadnych superbohaterów... Już tłumaczę. Superkatt to postać, która nie posiada żadnych specjalnych mocy. Jest to prawie zwyczajny kot (prawie, ponieważ mówi, co zwyczajne nie jest) ubierający się w pieluchę, dziecięcą czapeczkę i dużą niebieską muchę, uważa się za superbohatera (a jakże!) i walczy z niesprawiedliwościami w swojej okolicy. 

T.

Taisho z serii "Neko Ramen" (2006) Kenji Sonishiego jest byłym modelem, który jako kot prowadzi reataurację w Tokyo - jedyną w swoim rodzaju. Jego głównym celem jest zdobywanie funduszy na poszerzanie działalności i tworzenie kolejnych restauracji, inne cele dotyczą satysfakcji klientów i rozrywki. Taisho bardzo irytuje się kiedy jego klienci nie są zadowoleni. Jego prawdziwe imię to William Thomas Jefferson III. Jak łatwo się domyślić komiks doczekał się wersji animowanej (2006).  

Tom Puss jest bohaterem komiksu "Tom Puss and Mr. Bumble" (1941) holenderskiego autora Martena Toondera. Tom jest kotem, a jego towarzysz niedźwiedziem. Ich przygody przez prawie 45 lat stale gościły na łamach gazet.

Totek z komiksu "Totek i Sasek" to nasz rodzimy czarny kotek, którego wiernym towarzyszem i prześladowcą (ze wzajemnością) jest pies Sasek. Aktualne paski zamieszczane są na stronie Animalii [http://komiks.animalia.pl/]

Na tym wypadałoby zakończyć listę. Nie jest ona kompletna - mam tego świadomość. Jednak dodam do niej jeszcze jeden komiks, a w zasadzie jego fragment. Mam na myśli "Sandmana. Krainę Snów" (1990), w której znajduje się "Sen o Tysiącu Kotów". Neil Geiman z pomocą rysowników snuje opowieść o kotce, której młode zostały utopione, a ona sama targana jest wizją zemsty na ludziach - śni więc sen, w którym ludzie są jedynie zabawkami kotów. Jednak pewnego dnia ludzie z jej snu dowiadują się, że jeśli będą wierzyć, że są panami świata, ich los się odmieni. Wiedziona tym samym przekonaniem, co ludzie, wyrusza w podróż po świecie by zarazić swoją wizją świata rządzonego przez koty innych swoich braci i siostry... Prawie jak superbohaterka. Ale o super-kotach opowiem innym razem.    

Łucja Lange

data publikacji 11-10-2014

Chcesz skomentowac a nie masz Facebooka? Napisz do nas - redakcja